|
Kapucijnen?
Kapucijnen zijn broeders die geboeid zijn door de
levenswijze van Franciscus van Assisi. Sommigen verblijven in grote
kloosters, anderen in gewone huizen. Maar waar ze ook te vinden zijn, ze
leven vanuit het evangelie van Jezus en willen iets doen of betekenen
voor gewone mensen.
De meesten vormen samen een broederschap. Ze kiezen mekaar niet, maar
kiezen voor hetzelfde: er zijn voor anderen, in naam van God.
Hoe de kapucijnen zijn ontstaan dat kun je lezen door terug te keren
naar de startpagina en te klikken op ‘kapucijnen’. Maar misschien vind
je het wel belangrijk om te weten hoe je tegenover Franciscus van Assisi
kan staan?
 |
Hier zie je hem.
Franciscus van Assisi. Wie is hij, Franciscus? Net als jij heeft
hij gezocht en geworsteld. Hij was toen jong, misschien net zo
oud als jij.
Hij had al eens ruzie met z’n vader. Hij had veel vragen en
kende onzekerheid en heel wat eenzaamheid.
Gemakkelijk had hij het niet. |
Franciscus was de zoon van een rijk koopman. Hij kon
geld uitgeven, had veel aanzien en succes bij zijn vrienden. Hij wou het
ver schoppen en iemand worden.
Franciscus was een zoeker. Koortsachtig. Heel eerlijk en echt.
Als zijn leven een dieptepunt kent, vindt hij iets.
Het breekt hem open.
Het keert hem om.
|
Hij zal gaan branden en beminnen, heel de
natuur, haar mensen en hun Schepper.
Hij zal meer en meer overdrijven in de liefde
en minderbroeder worden.
Franciscus zocht en
vond.
Zoek jij ook nog?
|
 |
Franciscus leefde lang geleden en wij vandaag. Als
kapucijnen van deze tijd proberen wij in ons doen en laten centraal te
stellen wat Franciscus bewoog om anders te gaan leven. We gaan absoluut
niet meedoen met alle tijdsgrillen om ‘in’ te zijn of er ‘cool’ uit te
zien. Daar gaat het niet om, maar wel om jezelf te laten vinden en
jezelf te blijven in eenvoud. Het komt niet meer in ons op, om
overal waar we met mensen omgaan onze eigen ideeën en wensen voorop te
stellen. Zich zo instellen omwille van je eigen voordeel, maakt je
eenzaam. Een zinvol alternatief is leven met open oren, en
horen naar je eigen hart en naar de stem van anderen. En alles bij
elkaar doen we dit als gegeven mensen aan God.
Doen we iets speciaal? Totaal niet! De meeste
medebroeders hebben ervoor gekozen om priester te worden. Maar los
daarvan proberen wij als vlaamse kapucijnen in ons werk zoveel mogelijk
mensen aanvullend nabij te zijn. Beiden hebben daar deugd aan.
|
|
